Σκιά μου...

Είναι μεγάλη αυτή η νύχτα
τόσο μεγάλη...τρομακτικά μεγάλη...
σα σκιες οι αναμνήσεις στους τοίχους παίζουν θέατρο...
και εγώ θεατής της δικής μου ζωής όπως πάντα...

Βλέπω δυο σκιές..αυτή που γελά..τώρα κλαίει...
το χέρι με πόνο αφήνει της άλλης και φεύγει μακριά..κάτι ψιθυρίζουν...
Θα μου λείψεις...

Το θυμάμαι αυτό...

Δύο άλλες σκιές...περπατούν...
σα να χορεύουν...
που πας;
μείνε...σε χρειάζομαι...

και εκείνο το θυμάμαι...

Πλησιάζω...σκιά χωρις πρόσωπο...πρόσωπο που αγάπησα και δε θυμάμαι...

Φως...σαν εφιάλτες χάνονται οι σκιές στο φως του σήμερα...

Σβήνω το φως..απόψε θέλω το παλιό σκοτάδι...
ξέρεις μου λείπεις...σκιά μου...

11.01.2010