ή επίγειος άγγελος
όνειρο ή άνθρωπος
Του μυαλού όλες τις σκέψεις
σκόρπισες σαν άνεμος
και δεν έμαθα το πως
Πες μου τώρα την αλήθεια
βγήκες απ'τα παραμύθια
μήπως είσαι μάγισσα
γιατί πιάστηκα μια νύχτα
στης φωνής σου εγώ,τα δίχτυα
και ψυχή σου χάρισα
και δεν το μετάνιωσα...
Η απουσία με διατάζει
να αγαπάω ό,τι σου μοιάζει
όταν είσαι μακριά
να μετρώ πάντα το χρόνο
τι ζωή μένει στον πόνο
μέχρι να σε δω ξανά
Πες μου τώρα την αλήθεια
βγήκες απ'τα παραμύθια
μήπως είσαι μάγισσα
γιατί πιάστηκα μια νύχτα
στης φωνής σου εγώ,τα δίχτυα
και ψυχή σου χάρισα
και δεν το μετάνιωσα
όλα κλείνονται στο φως σου
και στο γέλιο των ματιών σου...
27.02.2011
(μπες στο συρτάρι, δεν είναι η ώρα σου ακόμα)*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου