ίδιο θρανίο...

και δε μπορώ να σταματήσω τα δάκρυα απόψε...

απόψε που οι ενοχές έγιναν τόσες και με έπνιξαν...

απόψε που άνοιξε η πληγή που με τόση επιδεξιότητα κλείνω εδώ και χρόνια...

θυμάμαι τι έγραφε εκείνη η καρτούλα που σου είχα γράψει...θυμάμαι που έλεγε πως είσαι ένα άτομο ξεχωριστό για μένα και πως δε θέλω να σε χάσω ποτέ...και πως σ'αγαπάω έλεγε...

και πάνω στο γραφείο μου είναι πάντα εκείνο το αρκουδάκι μέσα στο νερό που το κουνάς και ρίχνει χιόνι-δώρο για τη γιορτή μου-...

και είσαι και σε εκείνες τις κασέτες που μου έγραφες,τότε που ήμασταν παιδιά και καθόμασταν στο ίδιο θρανίο...

θυμάμαι σε 2 μέρες τελείωνε η πρώτη γυμνασίου και εμείς πήγαμε κ ζητήσαμε να καθίσουμε μαζί...λες και δε θα είχαμε χρόνο μπροστά μας...κι όμως το θέλαμε τόσο....

κι όταν μετά μας χώρισαν στην πρώτη λυκείου,δε μας πείραξε,γιατί μαζί κάναμε βόλτες και όνειρα στα διαλείμματα και βλέπαμε πόσο δεν ταιριάζαμε με όλα τα άλλα άτομα στο προαύλιο...

ήσουν το μόνο στήριγμα που είχα...στα όμορφα και στα άσχημα,στα εύκολα και στα δύσκολα...ποτέ δε με έκρινες...

κι όταν τα καλοκαίρια δε συναντιόμασταν για μήνες,δε μας πείραζε...κάθε Σεπτέμβρη ήταν λες και δεν είχε περάσει ούτε μέρα...όπως γίνεται και τώρα...

λες να το 'χει η μοίρα μας;και πόσο να την προκαλέσω...

μόνο όμορφα έχω να θυμάμαι...παρά τα δάκρυα που θολώνουν το μυαλό μου απόψε....

"σε θέλω στη ζωή μου για πάντα" κι όμως δεν φάνηκε σε καμιά μου πράξη αυτή η επιθυμία...

κι άφησα το χρόνο να περάσει και προχώρησα και άλλαξα και δεν είδες τίποτα από τα δικά μου,ούτε εγώ κάτι απ' τα δικά σου...

και κάθε λίγο και λιγάκι σε σκέφτομαι και λέω "πού να είναι άραγε αυτή η ψυχή;" και αμέσως νιώθω ντροπή...ντροπή γιατί κάποτε είχα υποσχεθεί πως θα ξέρω που θα είσαι...

ήταν όμορφα απόψε...σαν να μην είχε περάσει ούτε μέρα...όλα τόσο παράξενα και παράλογα ίδια...οι δυο καλές φίλες,πάλι μαζί στο ίδιο θρανίο,εκεί στη δεύτερη σειρά,πίσω από το Νίκο...

(αφιερωμένο σε μια φίλη από τα παλιά...που θέλω να υπάρχει στα καινούρια*)

18.03.2011

[hug.]

να γίνω τεράστια αγκαλιά

να κρυφτείς για πάντα εκεί

ο πόνος να μη σε βρει...

13.03.2011

Will you?

I've been wishing on a star but I could never have imagined
I would land just where you are after all this lonesome traveling
Took one look in your eye, reach out to hold your hand
This is when I realized that I could never understand
Do you want to be my one and only love?
Do you want to be my one and only love?
So you wanna be my friend, so you wanna be my lover
With you I do confess I can't be one without the other
That was hard for me to say, I hope I said it right
Which ever, come what may, you see I need to know tonight
Do you want to be my one and only love?
Do you want to be my one and only love?
Do you want to play these cards, do you want to lay them down?
DO you want to run away or do you want to stick around?
Do you want to be my one and only love?
Do you want to be my one and only love?

and so define...loneliness

08.03.2011

Νεράιδα*

Του παραμυθιού νεράιδα

ή επίγειος άγγελος

όνειρο ή άνθρωπος

Του μυαλού όλες τις σκέψεις

σκόρπισες σαν άνεμος

και δεν έμαθα το πως

Πες μου τώρα την αλήθεια

βγήκες απ'τα παραμύθια

μήπως είσαι μάγισσα

γιατί πιάστηκα μια νύχτα

στης φωνής σου εγώ,τα δίχτυα

και ψυχή σου χάρισα

και δεν το μετάνιωσα...

Η απουσία με διατάζει

να αγαπάω ό,τι σου μοιάζει

όταν είσαι μακριά

να μετρώ πάντα το χρόνο

τι ζωή μένει στον πόνο

μέχρι να σε δω ξανά

Πες μου τώρα την αλήθεια

βγήκες απ'τα παραμύθια

μήπως είσαι μάγισσα

γιατί πιάστηκα μια νύχτα

στης φωνής σου εγώ,τα δίχτυα

και ψυχή σου χάρισα

και δεν το μετάνιωσα

όλα κλείνονται στο φως σου

και στο γέλιο των ματιών σου...

27.02.2011

(μπες στο συρτάρι, δεν είναι η ώρα σου ακόμα)*