Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Απόσταση ___

Η απόσταση φέρνει τα πάντα πιο κοντά...σε βοηθά να εστιάσεις καλύτερα,να τα δεις όλα καθαρά και στο πραγματικό τους μέγεθος...σε κάνει να θες να τα δεις καταρχάς...να τα παρατηρήσεις,να τα περιγράψεις στον εαυτό σου,να τα απομνημονεύσεις ακόμα...να τα κάνεις κτήμα σου με το δικό σου μοναδικό τρόπο.

Αποκομμένη από τον κόσμο μου και βυθισμένη-στην καλή μου φίλη τώρα πια-Μοναξιά,όλα έχουν μια αξία πρωτόγνωρη..από τις λέξεις μέχρι τις αναμνήσεις...
τα απλά απέκτησαν ουσία,τα λόγια σημασία...το "θα τα πούμε" να γεμίζει τα πνευμόνια με ευτυχία και το "σύντομα" να ακούγεται σαν την πιο όμορφη λέξη που θα μπορούσες ποτέ να προφέρεις...να κλείνεις τα μάτια και να σχηματίζεις το σχήμα του προσώπου,τον ήχο της φωνής,τις μυρωδιές...και εκείνο το "μου λείπεις" να είναι τόσο λυτρωτικό!
τόσοι μικροί,αξιοπρόσεκτοι θησαυροί που γίνονται δυστυχώς συνηθισμένα πράγματα...απλά και καθημερινά.

το είχα ανάγκη...τόσο ανάγκη...
να φύγω,να πάρω απόσταση από τους άλλους και από μένα...να δώσω νόημα στις λέξεις και στις πράξεις μου...
να αγαπήσω ξανά από την αρχή,να περιμένω το αύριο με λαχτάρα και να κοιτάζω στο χτες με μια γλυκιά μελαγχολία...

ίσως,δε ξέρω...ίσως...να είναι καλά έτσι.Δε λέω καλύτερα..λέω απλά καλά.

μου είπαν κάποτε...
"ό,τι μας ενώνει μας χωρίζει...γι'αυτό και η απόσταση είναι μια λέξη που αγαπάω και μισώ ταυτόχρονα..."

μπορεί για χρόνια να με βασάνιζε αυτή η φράση,όμως τώρα ξέρω...

Έφτασα ως εδώ...και δεν ήμουν έτσι απ'την αρχή...
κάτι τελείωνε και έπρεπε να σταθώ και να το αντιμετωπίσω...

στην αρχή δεν το πίστεψα...αρνήθηκα να το δω και να το συνειδητοποιήσω...θύμωσα που έπρεπε να γίνει εκείνη τη στιγμή και μάλιστα τόσο γρήγορα...ωστόσο,αποφάσισα να δω και τα θετικά και τα αρνητικά...να τα ζυγίσω και να πάρω μια απόφαση...και ναι μεν μπορεί να έμοιαζαν όλα καλά αλλά τίποτα δεν ήταν το ίδιο και αυτό με στεναχωρούσε μέχρι τη στιγμή που κατάλαβα τη παραπάνω φράση...και έτσι το αποδέχτηκα...

denial...anger...bargaining...depression...acceptance...

as it seems...this is the acceptance...after the depression!

21.01.2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου