"ειναι η ζωή μικρές στιγμές και τίποτ' άλλο..."
Σκέφτομαι πως έχω τώρα πια αποκτήσει μια συνήθεια...
κάνω όλες μου τις στιγμές μικρά μυστικά και τα κρύβω μέσα μου...και είναι χιλιάδες αυτά τα μυστικά που έχω κρατήσει...
Κλείνω ό,τι όμορφο έζησα σε μια ανάμνηση και το κρύβω,ακόμα και απο μένα....δίνω έτσι στον εαυτό μου την χαρά να ξαναζήσει ότι ο χρόνος με την ορμή του άφησε μέσα σε δευτερόλεπτα στο χτες...ζω και ξαναζώ και θυμάμαι και παίρνω μια βαθιά ανάσα χαράς και ανακούφισης...μια ίδια,με αυτές που έχω κλείσει στα μυστικά μου.
Σε διάφορες στιγμές τριγυρίζω μέσα σε αυτά τα μυστικά που είναι κατα χρόνο,πρόσωπο και προτίμηση τακτοποιημένα...θέλω να θυμηθώ..."εσένα",μου φωνάζω κι αμέσως το μυαλό μου τρέχει να βρει την πιο όμορφη,ζωντανή και δυνατή στιγμή μας...χαμογελάω και νιώθω αυτό που μάλλον λένε ευτυχία να συμπληρώνει κάθε κενό που ο χρόνος άφησε.
Και κλειδώνω δάκρυα και χαμόγελα,φωνές και βλέμματα,αγκαλιές και αγγίγματα,σιωπές και λόγια...ακόμα και το πιο μικρό και ασήμαντο μπορεί να γίνει μυστικό μου και να μεταμορφωθεί σε κάτι μεγάλο και σημαντικό...και αυτό χάρη στη στιγμή που θα το ζήσω.
Πόσες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να θέλει να φωνάξει αυτά τα μυστικά...να πει για όλα αυτά που του χαρίζουν το χαμόγελο,την παρηγοριά ή τα δάκρυα...φοβάμαι όμως να φανερώσω αυτά που δημιούργησα για μένα και στους άλλους θα ακούγονται το λιγότερο αστεία...ίσως δεν έχει αξία να τα μοιράζεσαι με όλους...ίσως αξίζει να μοιράζεσαι το κάθε μυστικό σου μόνο με αυτόν που σ' έκανε να το δημιουργήσεις...έτσι ανοίγω που και που το κουτί με τα μυστικά μου,ελπίζοντας να πάρω ως αντάλλαγμα της "γενναίας πράξης μου",ένα μικρό μυστικό του άλλου...
και είναι αυτή η ανταλλαγή,ίσως το πιο όμορφο νέο μυστικό που θα φτιάξω για μένα...γιατί τώρα θα κλείνει μέσα του κάτι όπως το είδα εγώ και αυτός ο άλλος...και από μισό θα γίνει ένα.
Δυο σκόρπια λόγια για όλα εκείνα τα μικρά μυστικά,που τα λέμε μα ας μείνουν κρυφά...
"είναι η ζωή μόνο στιγμές και δε μπορώ να σταματήσω να ονειρεύομαι..."
12.11.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου