Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Εδώ στο νησί...

Είναι όμορφα, γαλήνια, ήσυχα... μέσα και έξω μου.
Οι μέρες ξεκινούν και τελειώνουν με χαμόγελο!

Δεν είναι όλα εδώ. Οι δικοί μου οι άνθρωποι δεν είναι εδώ όμως κατά έναν διαβολικό τρόπο είναι όλα τ' άλλα.
Το αγαπώ ήδη αυτό το μέρος. Για την ηρεμία που μου προσφέρει, για τον ενθουσιασμό που κάνει την καρδιά μου να χτυπά πιο δυνατά, για τους νέους ανθρώπους που έφερε στη ζωή μου -τους μικρούς και τους μεγάλους-.
Για τις βόλτες δίπλα στη θάλασσα, για τον ήλιο που με ζεσταίνει τα πρωινά, για τις μαζώξεις κάτω απ' τις μουριές, τις σινεφίλ συναντήσεις, τα ρακόμελα και τους καφέδες. Για τις παιδικές φωνές, τα σκανταλιάρικα χαμόγελα και τις αγκαλιές των μαθητών μου.

Είναι όμορφα εδώ σου λέω. Κι αν καμιά φορά συννεφιάζω για όσα μου λείπουν...σκέφτομαι πως ακόμα κι αν με θεώρησαν τρελή για την επιλογή μου και γκρίνιαζα κι εγώ η ίδια για την επιθυμία μου...ο εαυτός μου ήξερε πριν από μένα τι ήταν αυτό που ήθελα και χρειαζόμουν.

Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, αλλά πρέπει να παλεύεις για τα περισσότερα....
άλλωστε, αν σ' αγαπούν...θα καταλάβουν!


31.10.2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου