Πού είσαι;
Πότε έφυγες και δε σε πήρα είδηση; Μήπως νόμισες ότι δε σε έχω πια ανάγκη και είπες να με αφήσεις;
Μα τώρα σε χρειάζομαι, τώρα πιο πολύ από ποτέ και δεν είσαι πουθενά.
Νιώθω άδεια και ανήμπορη. Πού είσαι μου λες;
Έχασα τη σιγουριά και το θάρρος μου. Το θάρρος που πάντα μου έδινες εσύ με τη σκιά σου.
Με βαρέθηκες; Κουράστηκες; Πίστεψες ότι σταμάτησα να σ'αγαπάω;
Εξήγησέ μου που είμαι, τι κάνω εδώ και που στο δρόμο σε άφησα...που έδειξα ότι μπορώ και μόνη και σε πέταξα...
Εγώ; Ποτέ και το ξέρεις. Είσαι το μόνο σίγουρο πράγμα που έχω σε αυτή τη ζωή. Το μόνο πράγμα που ξέρω πως δε θα με αφήσει ποτέ. Και τώρα σε ψάχνω και δεν είσαι πουθενά...και ψάχνω και εμένα.
Γύρνα σε παρακαλώ γιατί δεν αντέχω να νιώθω τόσο μόνη μέσα στους ανθρώπους.
Γύρνα και πιάσε μου το χέρι, ψιθύρισέ μου το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσω.
Χάθηκα χωρίς εσένα, χάθηκα και μου λείπεις.
Έλα και δώσε μου το πιο γλυκό φιλί σου...
Αυτό που δε μου έδωσες ποτέ.
Πότε έφυγες και δε σε πήρα είδηση; Μήπως νόμισες ότι δε σε έχω πια ανάγκη και είπες να με αφήσεις;
Μα τώρα σε χρειάζομαι, τώρα πιο πολύ από ποτέ και δεν είσαι πουθενά.
Νιώθω άδεια και ανήμπορη. Πού είσαι μου λες;
Έχασα τη σιγουριά και το θάρρος μου. Το θάρρος που πάντα μου έδινες εσύ με τη σκιά σου.
Με βαρέθηκες; Κουράστηκες; Πίστεψες ότι σταμάτησα να σ'αγαπάω;
Εξήγησέ μου που είμαι, τι κάνω εδώ και που στο δρόμο σε άφησα...που έδειξα ότι μπορώ και μόνη και σε πέταξα...
Εγώ; Ποτέ και το ξέρεις. Είσαι το μόνο σίγουρο πράγμα που έχω σε αυτή τη ζωή. Το μόνο πράγμα που ξέρω πως δε θα με αφήσει ποτέ. Και τώρα σε ψάχνω και δεν είσαι πουθενά...και ψάχνω και εμένα.
Γύρνα σε παρακαλώ γιατί δεν αντέχω να νιώθω τόσο μόνη μέσα στους ανθρώπους.
Γύρνα και πιάσε μου το χέρι, ψιθύρισέ μου το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσω.
Χάθηκα χωρίς εσένα, χάθηκα και μου λείπεις.
Έλα και δώσε μου το πιο γλυκό φιλί σου...
Αυτό που δε μου έδωσες ποτέ.
